Allemaal Mensen past niet in een hokje

Toneelgroep Oostpool brengt vaak vernieuwend theater, zo zagen we vorig jaar nog een eigentijdse versie van Romeo en Julia. Nu toert het gezelschap vol met aanstormend talent met Allemaal Mensen. De synopsis van het door Marcus Azzini geregisseerde stuk luidt als volgt: “Samen met een grote groep podiumkunstenaars vanuit diverse disciplines maakt hij de schouwburg tot een ontmoetingsplaats. Allemaal Mensen beweegt mee met de actualiteit van de dag. Een tijd waarin diegene die het hardst schreeuwt, de meeste aandacht krijgt. Waarin nuance en context lijken te ontbreken. Een tijd waarin mensen worden gereduceerd tot één enkele opvatting. En voor je het weet zit je in een hokje, met een label op je hoofd.”

Foto: Sanne Peper ©

Wat: Allemaal Mensen
Wie: Concept en regie: Marcus Azzini | Spel: Eva Bartels, Ludwig Bindervoet, Joy Delima, Milou van Duijnhoven, Kendrick Etmon, Rabbi Jallo, Minne Koole, Gery Mendes, Annica Muller, Rick Paul van Mulligen, Florian Myjer, Casper Nusselder, Tim Olivier Somer en Niek Vanoosterweyck
Waar: Stadsschouwburg Arnhem
Wanneer: 29 september 2018
Door: Robin Streppel

Deze voorstelling breekt met alle theaterwetten, er wordt door de vierde wand heen gespeeld en er gebeurt van alles. Voornamelijk in het eerste deel van de voorstelling, die start met een rap over hokjesdenken en eigenheid. Vervolgens wordt elk personage voorgesteld en men doet dit interactief. Het publiek mag letterlijk noemen wat men denkt bij het zien van een persoon. Het publiek mag zelfs aan deze douche van vooroordelen deelnemen, iets dat de voorstelling interactief maakt. Het plakken van stickers is begonnen, deze stickers kreeg het première publiek ook uitgereikt aan het begin van de voorstelling. Het is helder, men wil een statement maken. Zijn wie je wilt zijn in de tijd van nu is nog niet zo eenvoudig, tevens is het wel een groot verlangen van de mens. Gezien worden om wie je bent, wat je kan en waar je voor staat. Binnen deze voorstelling is er volledig ruimte voor genderidentiteit, culturele diversiteit, sekse en seksuele voorkeur. Elk jong personage komt op het publiek af en neemt het publiek mee in de struggles en vooroordelen die zij ervaren. Boven alles staan hun verlangens, die geven hoop en zijn gericht op de toekomst. Het ontroert me, soms maakt het mij als toeschouwer boos!

Oostpool heeft een blik aan jonge talenten opengetrokken, die aan de slag gingen met deze thema’s. Tijdens de voorstelling blikken ze terug op de repetitieperiode en spelen ze personages. Het is heel creatief, absurdistisch en kunstzinnig op een aantal momenten. Er wordt live op het toneel een schilderij gemaakt bijvoorbeeld. Er wordt gedanst, gerapt, gezongen, er is poëzie. De eerste helft weten ze heel snel op gang te brengen, hiervan wilde ik als toeschouwer meer zien. Ik was benieuwd naar de verhalen van de mensen. De acteurs hebben allen hun eigen naam in deze voorstelling, ze geven zich soms letterlijk bloot. In figuurlijke zin doen zij ontboezemingen die je raken. Zo is er een “over de streep” scene. Een systemische vorm, die het publiek letterlijk de verhoudingen binnen de groep laat ervaren.

Rick Paul Mullingen vertelt over het geweld tegen hem als homo, om vervolgens over te schakelen naar Rabbi Jallo. Rabbi is één van de weinige acteurs met een Arabische achtergrond. Hij wordt dagelijks geconfronteerd met vooroordelen. Joy Delima, een prachtige verschijning wordt ook aan de publieksjury “onderworpen”, het eerste wat men roept is “mooi.” Joy wil alleen niet gezien worden als een jonge vrouw die mooi en zelfverzekerd is en als iemand die vanuit haar achtergrond goed kan zingen en bewegen. Ze wil haar kwetsbaarheid tonen, iets dat om moed vraagt! Deze voorstelling gaat over verlangens, over diversiteit en inclusie. Deze persoonlijke verhalen vormen het hart van deze voorstelling.

Wat een krachtige voorstelling vol afwisseling en een sterke boodschap! Ik ben blij dat ik dit mocht zien en ervaren. Het deed mij beseffen dat we nog veel te doen hebben in de maatschappij, met elkaar en voor elkaar!